Skapandi verkefni eru nærandi!

Góðan dag kæru vinir!

 

Vona að þið sem eruð í reglubundinni vinnu náið að nota helgina til að hvíla ykkur. Hvíld er svo vanmetin og ég er svo meðvituð um að með því að hvíla okkur meira værum við að tikka í svo mörg box þegar kemur að vellíðan. En til að tengja við sjálfa mig þá veit ég að ég er vel hvíld þegar ég vakna kl. 09.00 á laugardagsmorgni og hugsa; ah ég verð að skrifa pistil. Ég gleðst alltaf jafn mikið yfir því að finna þessa tilfinningu því stundum held ég að pistla-gyðjan mín sé búin að yfirgefa mig og ég komi aldrei til með að skrifa aftur.

En hvernig stendur á þessu – af hverju er maður stundum svo fullur af skapandi krafti og hugmyndum að maður hefur ekki við að skrásetja og deila með öðrum öllu því „geggjaða“ sem poppar upp í hausnum á manni. Svo koma tímabil þar sem sömu hugmyndir liggja þarna flatar og dauðvana og hreyfa ekkert við manni. Þær líta jafnvel út fyrir að vera kjánalegar, illa hugsaðar og barnalegar. Maður gerir lítið úr því að akkúrat svona fæðast nýjar hugmyndir! Þær fæðast aldrei fullskapaðar, heldur þurfa þær að fá að þróast, það þarf að blása í þær lífi og halda á þeim hita. Við þurfum að leyfa okkur að prófa okkur áfram og sjá hvaða skapandi verkefni það eru sem við erum tilbúin að eyða tíma og orku í og af hverju. Og svo það sé nú sagt, þá þurfa þetta ekki að vera skapandi verkefni eða hugmyndir sem tengjast vinnu. Ég var að líma myndir á kerti í vikunni – sem var stórkostlega skapandi og skemmtilegt verkefni, klúðurslegt á köflum og eins og 10 ára barn hefði verið að verki en ég er að æfa mig 😊 Ég er lítil föndurkona en er að vinna með það því það eru einmitt þessi verkefni sem maður gleymir sér við sem skipta svoooooo miklu máli.

Málið er að skapandi kraftur þarfnast hvíldar. Þegar við erum útkeyrð þá er það eitt af því sem að við finnum að vantar; sköpunarkrafturinn dvínar, hugmyndaauðgin minnkar og skortshugsunin eykst. Ég hef skrifað áður um skortshugsunina, þ.e. þegar við vöknum á morgnana og hugsum; oh ég þarf að gera svo mikið í dag, og leggjumst á koddann á kvöldin og hugsum; oh ég gerði ekki nóg. Þegar við keyrum okkur svona áfram til lengri tíma þá gegnsýrir þessi hugsun okkur; ég geri aldrei nóg, ég er ekki nóg. En skapandi verkefni geta líka verið orkugefandi. Google fyrirtækið er með leikjaherbergi á vinnustöðum sínum og gerir ráð fyrir að fólk leiki sér þegar það upplifir þreytu, heilaþoku og hugsanastíflur. Vinnan okkar snýst ekki bara um það sem er sýnilegt – og bestu vinnustaðirnir eru þeir sem gefa fólki frelsi til að auka sköpunarkraftinn, prófa nýja hluti og þar sem mistök eru talin hluti af nýsköpun.

En hvernig ætlar þú að nýta helgina (þið ykkar sem eruð í fríi)? Hvað finnst þér skemmtilegt að gera? Veistu að með því að gera eitthvað skapandi og skemmtilegt og þá sérstaklega með öðrum, ertu bæði að efla sköpunarkraftinn en það sem er ekkert síðra, að efla tengsl við aðra. Skapandi athafnir gera svo mikið fyrir okkur og þess vegna er skapandi vinna oft notuð í allskyns meðferðarvinnu. Þegar okkur finnst erfitt að tala um hlutina getum við fengið ákveðna útrás í gegnum skapandi starf. Ég kynnti mér rannsókn sem var gerð á karlmönnum í kór á norðurlandi og niðurstöður voru að kk í kór upplifðu sig félagslega vel setta, með góða sjálfsmynd og að líf sitt hefði mikinn tilgang.

Góð leið til að auka þennan kraft er t.d. að fara í göngutúr og þá jafnvel með einhverjum sem þú getur speglað þig í. Hugmyndir fæðast svo oft í samtali – fæðast í umhverfi við aðra og þegar maður kemst í flæði þar sem maður getur sagt það sem manni dettur í hug. Ef maður er einn í göngutúr og fær frábæra hugmynd þá getur maður hreinlega talað eina og eina hugmynd inn á símann.
 

Ef þú vaknaðir í morgun og hugsaðir; oh ég þarf að gera svo margt um helgina, staldraðu þá aðeins við og hugsaðu hvað af þeim verkefnum sem bíða þín gefa þér meiri orku. Hvað ÞARFTU að gera og hvað finnst þér að þú þurfir að gera? Hvenær ertu að gera hluti af því að aðrir ætlast til þess og hvenær gefur þú þér tíma til að gera hluti sem næra þig? Ég geri mér vel grein fyrir því að aðstæður eru mismunandi og stundum er lífið þannig að við þurfum sjálf að sitja á hakanum. En svo getur það líka gerst að við förum þetta áfram á sjálfstýringunni, erum svolítið búin að tapa gleðinni og áttum okkur ekki á því hvar það gerðist.

 

Góða helgi kæru vinir,

 Anna Lóa

 Mynd: shutterstock.com